Φόβοι και ανησυχίες για  να γίνω γονιός το 2012!

Σε τι κόσμο θα φέρω το παιδί μου;
Έχω την οικονομική δυνατότητα να κάνω οικογένεια;
Είμαι αρκετά ώριμη να αναθρέψω ένα παιδί;
Τι θα γίνει με την καριέρα μου;
Θα έχω χρόνο για τον εαυτό μου;
Είμαι στην κατάλληλη ηλικία να γίνω γονιός;
Έχω βρει τον κατάλληλο σύντροφο;
...

Μια ζωή γεμάτη σκέψεις, ενδοιασμούς, προβληματισμούς...

Σε μια κοινωνία τροχό, που αδυνατείς να παρακολουθήσεις την ταχύτητά του, άλλοτε χάνεις ή κερδίζεις βήματα ακολουθώντας τον πιστά στο δρόμο που ορίζει, και άλλοτε επιλέγεις μία άλλη πορεία.

Ο χρόνος περνά, οι άνθρωποι, όμως, μένουν ίδιοι; Όχι, δεν προλαβαίνουν. Τι απόφαση να πάρουν βλέποντας τον τροχό, σε τι να ελπίζουν για τους νέους δρόμους του...; Τόσες σκέψεις τους βιάζουν την καθημερινότητα, πείθοντάς τους να βιαστούν κι εκείνοι, να τρέξουν να καλύψουν τις διαδρομές.

Ίδιοι μένουν, μόνο μακροπρόθεσμα, γιατί κι, όμως, ο τροχός γυρίζει...γυρίζει στις ίδιες περιοχές. Αν ζούσες αιώνια, ίσως και να το καταλάβαινες. Όμως, δε ζεις, μια και δε θυμάσαι, ούτε ξέρεις. Ούτε εγώ ξέρω. Κανείς.

Αλλά έτσι έμαθα, πως είναι τροχός. Για αυτό, ελπίζω.

Είτε βηματίζω πάνω σε λακκούβες, είτε βρέχομαι από νερά συχνά, ξέρω θα ακολουθήσει κάπου ίσιος και καθαρός ο δρόμος για μένα και για άλλους. Έτσι δε με νοιάζει. Έτσι ελπίζω. Έτσι συνεχίζω. Ναι, έτσι με έμαθαν, και τους ευγνωμονώ για αυτό. Υπάρχει ελπίδα. Η ελπίδα σκυταλοδρομεί στην προσπάθεια, και εκείνη με τη σειρά της θα σηματοδοτήσει κάποια στιγμή την επιτυχία. Είναι ο τροχός.

Σε όλον αυτόν τον αγώνα, κάθε μας κίνηση συμβαίνει στην κοινωνία, όπως κάθε μας έκφραση συμβαίνει στο πρόσωπό μας. Όλα είναι καθαρά. Δεν μπορείς να κρυφτείς στην κοινωνία. Δεν μπορείς να μην επηρεάζεσαι από αυτήν. Αυτή είναι η ζωή, κι εσύ είσαι ο άνθρωπος. Ένας απλός άνθρωπος σε μια ζωή γεμάτη με πρόσωπα. Διάλεξε τα πρόσωπά σου, τα πρόσωπα στον αγώνα σου, τα πρόσωπα θεατές σου. Δημιούργησε τις εκφράσεις στα πρόσωπά σου,τις εκφράσεις στα πρόσωπά τους, τις εκφράσεις των θεατών σας, κι όλα αυτά με τρόπο που θα ωφελήσει τον αγώνα σας. Τώρα ξέρω τι είναι σημαντικό, τα πρόσωπα στον αγώνα μου, οι επιλογές τους, το πως με επηρεάζουν, και τι ρόλο παίζω εγώ στη ζωή μου και στη δική τους ζωή...Όσο μπορώ να το ελέγξω..και όσο γίνεται να με ελέγξει και μένα ο αγώνας και οι κατά καιρούς παροδικές εκφάνσεις του στο μυαλό μου.

Με αισιοδοξία, λοιπόν, έχω όνειρα, και αφού ο τροχός γυρίζει, σε αφήνει να έχεις και όνειρα, εμφανίζοντάς σου κάτω από κάθε λιθαράκι, κάτι σημαντικό, κάτι που σε ενθουσιάζει ή σε ανησυχεί, πάντως να βαριέσαι δεν σε αφήνει αυτός ο δρόμος, αυτός ο αγώνας...

Στα πλαίσια αυτά, σχηματίζονται στους νέους και οι σκέψεις που παρουσιάστηκαν παραπάνω. Σκέψεις για την  οικογένεια. Σκέψεις, γιατί είναι 2012. Σκέψεις, γιατί είναι Ελλάδα.

Μη μας πάνε, όμως, πίσω αυτές οι σκέψεις. Ας αποφασίσουμε το καλύτερο, μια και ξέρουμε ο τροχός είναι μπροστά μας. Μπορούμε πάντα να τον προσπεράσουμε, φτιάχνοντας κι ακόμα ένα νέο δρόμο, που διευκολύνει τον αγώνα, καθώς πρόκειται για νέες εμπειρίες, με νέες γνώσεις και γνωριμίες, με νέες δυνατότητες. Έτσι μόνο θα επεκτείνουμε την περιοχή του αγώνα και τα πρόσωπά του, να γίνουμε εμείς ο παροδικά νέος τροχός.